Świat wewnętrzny zaburzony, nieuporządkowany, świat w chaosie to świat, z którym Elżbieta Drewniak musiała się zmierzyć w trakcie swojej choroby – schizofrenii paranoidalnej.
Cykl prac fotograficznych zamknięty w wystawie „Godzina 2.30” stanowi reminiscencję wewnętrznych przeżyć autorki w trakcie jej zmagań z chorobą jak również próbę oczyszczenia swej duszy z bolesnych przeżyć tego trudnego okresu. Jest swego rodzaju drogą przez mękę w poszukiwaniu katharsis.
Autorka prac w bardzo świadomy i przemyślany sposób buduje swoje zestawy szukając uniwersum łączącego wszystkich przeżywających ból, niemoc, bezsilność, bez względu na źródło ich pochodzenia. W jej autoportretach, jakże wiarygodnie i bezlitośnie oddających grozę sytuacji w jakiej się znalazła, odnajdujemy uniwersalne treści.
Minimalizm formalny i czytelny przekaz zawarty w strukturze plastycznej samego obrazu powodują, iż przedstawione prace stają się jeszcze bardziej wymowne.
Kwiecień 2018r.
Aneta Więcek – Zabłotna ZPAF
